Ons succesverhaal
1
Hoe het allemaal begon
Wij houden van chocolade. Niet omdat het romantisch klinkt, maar omdat we ons vanaf onze kindertijd herinneren hoe het moet smaken. Geen suikerreepjes uit het schap, maar iets compacts, intens, met een bittere of romige smaak - afhankelijk van de stemming.
Op een dag brachten we een paar dozen mee uit België voor onszelf. Daarna voor vrienden. En toen zei iemand: “Hebben jullie er niet aan gedacht om dit officieel te verkopen?” Toen dachten we daar nog niet aan.
We hadden geen presentatie met logo, geen businessplan van 30 pagina's. We zijn niet ‘de zaak van onze dromen’ begonnen, we hebben gewoon besloten om eerlijk te laten zien wat we zelf willen eten. Zonder smaakstoffen, zonder palmolie, zonder ‘30% minder suiker’.
Vanaf de eerste partijen hebben we afgezien van wat er mooi uitzag, maar kunstmatig smaakte. Wat overbleef, hebben we op de website gezet. Een eenvoudig ontwerp, een paar foto's, gewone namen. En de eerste week was het stil.
2
Zonder grootse start
Toen we de eerste echte bestelling kregen van een onbekende persoon, voelden we ons verantwoordelijk. We zochten een doos die bestand was tegen transport, maakten ons zorgen of de repen niet zouden smelten en of de smaak wel goed zou zijn.
Toen kwam de tweede bestelling. De derde. Iemand schreef: “De chocolade is prima, maar ik had graag meer noten gehad.” En dat is goed. We zijn niet perfect. We zijn volwassenen die leren. Daarom was elke opmerking voor ons nuttiger dan een like.
3
De eerste bestellingen, de eerste problemen
Omdat dat niet nodig is. We willen niet ‘de nummer 1 winkel in de categorie zoetigheden’ zijn. We hebben geen 200 artikelen op voorraad. We verbergen geen goedkope chocolade onder een kleurrijke verpakking. Soms zijn er vertragingen bij de levering, soms is een bepaalde smaak een week of twee niet verkrijgbaar.
Maar we kopen niet zomaar iets om onze schappen te vullen. Ons principe is: als we het zelf niet eten, verkopen we het ook niet. Dat klinkt eenvoudig, maar in de praktijk betekent het dat we vaak ‘nee’ moeten zeggen.
4
Waarom we nog steeds niet “ opschalen ”
We zien bekende namen in de bestellingen. We zien wie er voor de tweede keer terugkomt en wie elke maand dezelfde pralines koopt. Dit is geen ‘vast publiek’. Dit zijn echte mensen die een keer iets hebben gekocht en zijn blijven terugkomen. We hebben hen geen gouden kaarten, bonussen of verwijzingssystemen beloofd. We proberen gewoon ons werk goed te doen.
5
Mensen die terugkomen
6
Wat nu?
We hebben geen plannen om ‘merk van het jaar’ te worden. We hebben een paar ideeën die we graag willen uitvoeren: het assortiment warme chocolademelk uitbreiden, proefpakketjes maken, cadeauverpakkingen toevoegen. Maar als iets niet lukt, is dat niet erg.
We blijven zoals we begonnen zijn: een kleine winkel voor mensen die belang hechten aan wat er in een reep chocolade zit. En die de ingrediëntenlijst niet met een loep willen lezen.